Het werk van Amnesty International is meestal een reactie op mensenrechtenschendingen: het vastzetten van mensen, martelen, dreigende tenuitvoerlegging van de doodstraf, "verdwijningen", politieke moorden, etnische zuiveringen.
De inzet voor politieke vluchtelingen is preventief. Dat wil zeggen: voorkomen dat mensen te maken krijgen met schendingen van mensenrechten. Door te voorkomen dat vluchtelingen naar hun land worden teruggestuurd, verhinderen we dat ze daar worden vervolgd. Het gaat om vluchtelingen die bij terugkeer naar hun land gevaar lopen gevangen te worden genomen, gemarteld, blootgesteld aan politieke moord of de doodstraf kunnen krijgen.
Een enkele maal helpt Amnesty ook mensen hun land te verlaten als dreigt dat ze op korte termijn slachtoffer worden van mensenrechtenschendingen.

Een voorbeeld:

Ghassan Wabi is bodyguard van de Libanese minister van water en licht. Hij is blij met zijn werk en zijn baas is tevreden met hem. Alles gaat goed tot hij verliefd wordt op Aida, het buurmeisje van de minister. De familie van Aida is tegen het huwelijk en de minister verbiedt daarom dat Ghassan nog met Aida omgaat. De twee zijn echter hevig verliefd en trouwen in het geheim. Als de minister erachter komt dat Ghassan en Aida stiekem getrouwd zijn, laat hij Ghassan arresteren. Hij wordt pas weer vrijgelaten als hij een verklaring ondertekent dat hij van haar zal scheiden. Na zijn vrijlating duikt Ghassan onder. om te voorkomen dat hij opnieuw in de gevangenis zal komen, vlucht hij naar Nederland. In eerste instantie wordt zijn verzoek om te mogen blijven afgewezen. Een verzoek om herziening van deze beslissing wordt door Amnesty ondersteund. Niet lang daarna krijgt Ghassan een verblijfsvergunning. Hij is veilig in Nederland en hoopt Aida te kunnen laten overkomen. Maar of dat zal lukken...?