Kunstwerk 'Vrijheid'

‘Vrijheid’ (2020), beeld door Sophie de Haan (links - tegelmozaïek) en Syl Tuerlings (rechts - staal) 

De voet van dit beeld is gemozaïekt en heeft een bolvorm. Deze breekt aan de bovenkant open. De buitenkant is eentonig blauw van kleur gehouden, omdat het iemand voorstelt, die door andermans normen, waarden en mensenrechtenschendingen niet of slechts beperkt zichzelf kan zijn; zij kan dan slechts eentonig van kleur zijn.

Van binnenuit breekt een veelkleurige draaikolk uit de bolvorm naar buiten: dit stelt de vrijheidsbeweging voor van het binnenste van de mens. De vrije mens, het veelkleurige wat elk mens in zich heeft komt hierbij naar buiten. Het spiegelglas maakt deze vrijheidsbeweging nog luchtiger. De kijker kan zichzelf bovendien in dit spiegelglas zien en wordt zo uitgenodigd zijn of haar eigen vrijheid of onvrijheid te overdenken.

Deze voorstelling van vrijheid is een normatief vrijheidsbegrip: vrijheid zoals het zou moeten zijn. Zo’n vrijheidsbegrip wordt bijvoorbeeld omschreven in de UVRM, de  Universele Verklaring van de Rechten van de Mens uit 1948. Hierin staan de voorwaarden (in de vorm van de rechten) omschreven voor het leven van alle mensen in gelijkheid en vrijheid: de voorwaarden voor een menswaardig leven.

De vis in staal staat voor transitie op ieder level van het leven. Goede keuzes maken horen daarbij. Goede keuzes maken voelt soms net als wiskunde. Möbiusstrips komen uit de wiskunde en staan hier symbool voor keuzes maken. De kleinere möbiusstrip staat voor de jonge generatie, die keuzes zal moeten gaan maken in de toekomst. Omdat het slechts ogenschijnlijk goed gaat met feminisme en vrouwenrechten, hebben deze ook in de toekomst steeds aandacht nodig.