Publiciteit is een belangrijk en misschien wel het belangrijkste actiemiddel. Je kunt wel vaststellen dat iemand ergens in Verweggisthan is gemarteld of dat iemand ten onrechte wordt vastgehouden in Barbarije, maar als niemand anders dat te weten komt, gebeurt er niets met die informatie.
Mensenrechtenschendingen die via televisie, radio en kranten aan de kaak worden gesteld, brengen zoveel publiciteit met zich mee dat regeringen zich genoodzaakt zien te reageren. Een slechte naam kan immers je economische en politieke macht schaden.
Vanaf 1973 organiseert Amnesty International regelmatig thema-acties. In 1973 en 1984 staat het martelen centraal. In 1977 en 1991 is dat de doodstraf. In 1981, 1983 en 1993/1994 staan politieke moorden en "verdwijningen" centraal.
Ook stelt Amnesty landen waar mensenrechten veelvuldig geschonden worden regelmatig centraal in speciale landenacties.
Deze publiciteitsacties starten meestal met het uitbrengen van een rapport. Van deze grote internationale campagnes zijn er doorgaans één of twee per jaar.