Vreemdelingendetentie

Nederland sluit jaarlijks zo’n zesduizend vreemdelingen op. Ze zitten niet vast omdat ze een strafbaar feit hebben gepleegd. Ze wachten op behandeling van hun asielverzoek of op uitzetting. Volgens internationaal recht is dit opsluiten toegestaan, maar Nederland doet het veel vaker en veel langer dan nodig en humaan is. Bovendien is het detentieregime onnodig streng. 

Amnesty Nijmegen heeft diverse acties over vreemdelingendetentie gevoerd, waaronder de Nacht van Vervanging, het Tijdelijk Detentiecentrum en het Filmdebat Illegal.

Statement van Amnesty Nederland
Nederland sluit jaarlijks zo’n zesduizend vreemdelingen op. Ze zitten niet vast omdat ze een strafbaar feit hebben gepleegd, maar ze wachten op behandeling van hun asielverzoek of op uitzetting.

Iedereen heeft recht op vrijheid. Dat is vastgelegd in de Nederlandse Grondwet en in internationale verdragen. Detentie van vreemdelingen mag in Nederland alleen als ‘ultimum remedium’; als uiterste middel. Dit standpunt is meermalen door de minister van Justitie bevestigd.
Maar in de praktijk is het geen uiterste middel; het is de standaardprocedure. Herhaaldelijke langdurige opsluiting, soms van wel meer dan een jaar, is in Nederland geen uitzondering.

Asiel zoeken is een mensenrecht en illegaal verblijf is geen strafbaar feit. Door nauwelijks alternatieven aan te bieden en een strafrechtelijk regime voor vreemdelingenbewaring te hanteren, maakt Nederland zich schuldig aan schending van mensenrechten. Het uitgangspunt moet zijn: voorkom opsluiting in een cel. Geef voorrang aan lichtere – alternatieve – maatregelen zoals meldplicht, borgsom, (begeleide) open opvang en verblijf in een vrijheidsbeperkende locatie.